Stojković Đerasim, rodio se u Velikom Aradu, u Madžarskoj, godine 1811.
Osnovne škole i gimnaziju svršio je u mestu svoga rođenja, filosofiju i prava u Pešti, a bogosloviju u Karlovcima.
Đerasim je bio pitomac tekelinoga zavoda, u Pešti.
U proleće 1839 prešao je u Srbiju, i primljen za profesora beogradske bogoslovije.
Avgusta 27 te godine, u manastiru Vraćevšnici, zakaluđerio se, i postao đakon, pa dekembra 12, iste godine, protođakon, a 6 januara 1840 posvećen je za jeromonaha.
Maja 15 godine 1844 postao je protosinđeo, a maja 9 godine 1853 arhimandrit manastiru Manasiji, zadužbini Despota Stevana Visokog.
Oktobra 10 godine 1854 posvećen je za vladiku timočkoj jeparhiji, posle smrti vladike Dositija Novakovića.
Đerasim Stojković, i ako je sve škole svršio, i ako je redovno čitao sve novine, ipak nije bio nosilac velike nauke, a uz to je uvek kunatorio svojim slabim zdravljem; ali je kao nastavnik bio tačan, uredan, i prema đacima dobar. U opšte bio je čovek pošten, čist od pletaka i od svake niskosti koja ne podoba čestitu činu i svetlu obrazu.
Kad bi ga koji od drugova mu, posle njegovoga mnogoga čitanja, upitao:
— Šta ima u novinama?
Đerasim bi odgovorio svojom običnom rečenicom:
— Većer, većer (a to mu je bila uzrečica) sve se svodi na ovo: „ježe sebje ne hošteši inomu ne tvori!“
Đerasim je više puta i propovedao u beogradskoj crkvi, ali mu nijedna beseda nije ugledala sveta.
Umro je u Negotinu 11 jula 1865, i ukopan je u staroj negotinskoj crkvi.
Bog da ga prosti!