Ivanovićeva Katarina, umetnica, rodila se u Stojnom Beogradu, 1819 godine, od oca Lazara i matere Marije.
Još za rane mladosti, probudila se je u ove retke Srpkinje želja za lepim veštinama. U mestu svoga rođenja, počela je crtati, pa je produžila crtanje i slikanje u Pešti, a dovršila ga u Beču, u slikarskoj akademiji.
Na izložbi slikarskih radova, 1837, ondašnji su listovi hvalili njenu sliku u kojoj je ona sebe samu naslikala.
Radi većega napretka u živopisu, Katarina je boravila duže vreme u Parizu. Godine 1842 pohodila je Zagreb, a godine 1846 dolazila je u Srbiju, i u Beogradu se je bavila duže vreme.
Još godine 1836, naslikala je, u Beču, Srpskoga Omira, to jest, staroga slepca, kako sedi pod lipom, i uz gusle peva, a slušaju ga dva Srbina i jedna Srpkinja. Ta je slika, posle, litografisana.
Srpskom narodnom Muzeju, u Beogradu, darovala je ona, 1874 i 1879, 15 slika, sve u zlatnim krasnim okvirima. Od tih slika istoriske su: Osvojenje Beograda 1806; Zakletva Kralja Matije Korvina Hunjadskog; Jevdokija, grčka carica; Jelena Srpkinja, ugarska kraljica, i Mileva Srpkinja, turska carica; a portreti su: Sima Milutinović Sarajlija; Stevan P. Knićanin; Katica Ivanovićeva, slikarka, u svojoj radionici; razne su pak slike: Kotarica grožđa (2 komada), Bogatašica i Siromašica na umoru; Crnac pismonoša, i Talijanac voćar.
Sve ove slike imaju ne samo narodnu nego i umetničku vrednost. One su najlepše svedočanstvo da je narod srpski stvoren za prosvetu, za kulturu, kad u njega i ženska glava može doći do ovolike savršenosti u umetnosti. U jedno je ovo divan primer rodoljubima, kako srpkinja, ma gde rođena, danas smatra Beograd, kao prosvetnu sredinu svemu narodu našem.
Katarina Ivanovićeva osnovala je, u Narodnom Muzeju, u Beogradu, svoju Zadužbinu od 1000 forinata ili 2150 dinara, od kojih novaca interes će se, od vremena do vremena, trošiti na to da se njene slike i njihovi okviri drže uvek u lepom stanju.1
Katarina Ivanovićeva je jedina Srpkinja koja je bila član Srpskog Učenog Društva, u Beogradu.
Njoj je Sima Milutinović, godine 1837, posvetio svoju knjigu „Trojesestarstvo“.
Preminula je ova plemenita Srpkinja 19 septembra 1882. Slava sjajnom imenu njezinom!
- Dopuna: Zadužbina ove dobrotvorke, ostavljena za to da se njene slike u Narodnom muzeju drže u dobrom redu, koja je u početku imala 2150 dinara, do 1 januara 1900 narasla je na 4534,55 dinara. ↩︎