Rašković Milovan, kapetan, rodio se 9 juna 1828, u selu Pažiću, u srezu i okrugu belopavlićkom u Crnoj Gori.
Knjigu — bukvar, časlovac i trebnik — učio je u popa Jovana Zimonića.
Iz Crne Gore Milovan se s ocem svojim preselio u Srbiju, i nastanio u selu Glogovcu blizu Aleksinca. Odatle se Milovan, pošto se iz Jagodine oženi, preseli u Jagodinu, ka svom tastu Petru Markoviću ćurčiji.
U Jagodini je živeo do godine 1862, a tada, 13 juna, stupi u vojsku kao komandir crnogorske čete. Te iste godine 1 novembra postao je privremeni potporučnik, a godine 1864 septembra 10 utvrđen je u tom činu.
Godine 1870 januara 1 postao je poručnik, a 10 juna 1876 kapetan druge klase.
Kao kapetan, Rašković je 1876 otišao s vojskom na Javor, i onde je dobio komandu nad zlatiborskim bataljonom prve klase narodne vojske.
Na Kalipolju, pred Senicom, na Ivanj dan, 24 juna 1876, srpska vojska, pod đeneralom Zahom, sudarila se s vojskom turskom, kojom je komandovao Ferik-Mehmed-Ali-Paša, potonji vrhovni komandanat turske vojske protiv Rusa 1877. Tu je Milovan, na konju, s revolverom u ruci, vodio svoje Zlatiborce, i baš u samom streljačkom lancu, na mrtvo pogođen, padne pod kišom kuršuma. Čim on padne, naše se napredovanje ustavi, i čak se on mrtav nije mogao ugrabiti od silne turske vatre.
I tako je njegovo junačko telo satrulelo na krvavom Kalipolju!
Junak je bio; junački je i pao!
Čestito mu do veka bilo ime u srpskoj vojsci!