Stevanović Danilo, rodio se 8 maja 1815 u Temišvaru, gde su mu se roditelji nalazili u zbegu posle godine 1813.
Učio se u Poreču, Požarevcu, i u Beogradu.
Posle toga smernoga školovanja, učio je terziski zanat, a iza toga je bio u trgovini u Beogradu.
Godine 1838 postavio ga je Knez Miloš za starešinu srezu porečko-rečkom sa 400 talira plate na godinu.
Godine 1839 postao je pomoćnik načelniku krajinskoga okruga.
Godine 1844 premešten je u Zaječar načelstvu za pomoćnika, a godine 1848 postavljen je za načelnika okrugu crnorečkom.
Godine 1852 premešten je za načelnika okruga čačanskoga, i dan mu je, po ondašnjem običaju, čin potpukovnički.
Godine 1856 premešten je za okružnog načelnika u Požarevac.
Godine 1859 postavio ga je Knez Miloš za člana saveta, u kom ga je zvanju potvrdio i Knez Mihailo 1860.
Kad je stari savet ustavom od 1869 ukinut, Danilo je stavljen na raspolaganje vladi, pa je, 8 septembra 1869, opet došao za člana novoga državnoga saveta.
Godine 1875, kad je Čumić dao ostavku, Danilu je povereno te je sastavio kabinet u kom je bio predsednik držeći sobom ministarstvo unutrašnjih poslova.
Danilov kabinet držao se do 19 avgusta 1875, pa je tada dao ostavku.
Odstupivši od ministarstva, Danilo je stavljen na raspoloženje, a 1 aprila 1879 stavljen je u penziju.
Danilo je imao od Kralja Milana Takovski krst prvoga reda; Od cara Aleksandra Sv. Stanislava drugoga reda, i od sultana Abdul-Medžida Nišan Iftihar.
Danilo je preminuo 20 novembra 1886 u Beogradu, i sahranjen je u novom beogradskom groblju.
Danilo je bio srednjeg rasta, jakoga sastava, a crne masti čovek.
Vrlo je marljivo čitao srpske knjige, i rado se razgovarao s ljudma od knjige i od nauke.
Danilo je sin Jovana Stevanovića, bimbaše porečkoga, a rođeni brat Stevana Stevanovića-Tenke.